Orgelwerken
De fantasie van dit werk lijkt een soort klaagzang. Diep dramatisch klinkt de muziek. Weemoed is alom aanwezig. Het zou treurmuziek tijdens een uitvaart kunnen zijn. Groot is dan ook de tegenstelling van de fuga die erop volgt. Daar wordt het volume steeds hoger gedraaid en sneller en harder komen de steeds meer op elkaar gepropte noten naar de luisteraar toe. Al met al een uiterst indrukwekkend werk. Het stuk is door Edwart Elgar ook omgezet voor een groot orkest. Een voorbeeld daarvan is de uitvoering van het Frankfurt Radio Symphony ∙ Alain Altinoglu, Dirigent
Fragment BWV 537
Geen opmerkingen:
Een reactie posten