BWV 325 'Heilig, heilig, heilig, bist du Herr Gott Zebaoth!' (in F majeur)
Tekst: het Duitse Sanctus Melodie: Steinau 1726
Het Sanctus (Latijn: Sanctus, "Heilig") is een hymne in de christelijke liturgie. Het kan ook de epinikios hymnos (Grieks: ἐπινίκιος ὕμνος, "Hymne van de Overwinning") worden genoemd wanneer het verwijst naar de Griekse versie, of wel binnen de oosters Orthodoxe liturgie.
In het westerse christendom maakt het Sanctus deel uit van het Ordinarium en wordt het gezongen (of gezegd) als de laatste woorden van het voorwoord van het eucharistisch gebed, het gebed van de consecratie van het brood en de wijn. Het voorwoord, dat verandert afhankelijk van het seizoen, eindigt meestal met woorden die de lof van de aanbidders beschrijven die zich aansluiten bij de engelen, die worden afgebeeld als God prijzend met de woorden van het Sanctus. In de Byzantijnse ritus en het algemene Oosters-orthodoxe christendom wordt het Sanctus aangeboden als een antwoord door het koor tijdens de Heilige Anaphora. Tersanctus ("Driemaal Heilig") is een andere, zeldzamere naam voor het Sanctus.
Heilig, heilig, heilig, bist du Herr Gott Zebaoth!
Alle Lande sind seiner Ehre voll.
Hosianna in der Höhe.
Gelobt sei, der da kommt im Namen des Herrn.
Hosianna in der Höhe!
Latijnse tekst:
Sanctus,
Sanctus, Sanctus
Dominus Deus Sabaoth.
Pleni sunt cæli et terra gloria tua.
Hosanna in excelsis.
Benedictus qui venit in nomine Domini.
Hosanna in excelsis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten