BWV 373 Liebster Jesu, wir sind hier (in G majeur)
Melodie: Johann Rudolph Ahle (1664)
en gepubliceerd door: Wolfgang Carl Briegel (1687)
Liebster Jesu! wir sind hier,
Dich und dein Wort anzuhören.
Lenke Sinnen und Begier
Auf die süßen Himmelslehren:
Daß die Herzen von der Erden
Ganz zu dir gezogen werden.
Unser Wissen und Verstand
Ist mit Finsterniß verhüllet,
Wo nicht deines Geistes Hand
Uns mit hellem Licht erfüllet:
Gutes denken, thun und dichten
Mußt du selbst in uns verrichten.
O du Glanz der Herrlichkeit,
Licht vom Licht aus Gott geboren!
Mach uns allesamt bereit,
Öffne Herzen, Mund und Ohren:
Unser Bitten, Flehn und Singen
Laß, Herr Jesu, wohl gelingen.
Tobias Clausnitzer (5 februari 1619 - 7 mei 1684) was een
Duitse lutherse predikant en hymneschrijver. Clausnitzer werd geboren in Thum
en studeerde vanaf 1642 theologie aan de Universiteit van Leipzig. In 1644 werd
hij militair kapelaan (Feldprediger) voor een eenheid van het Zweedse leger.
Toen de Dertigjarige Oorlog eindigde, hield hij in 1649 een dienst ter ere van
de Vrede van Westfalen in Weiden in der Oberpfalz. Hij vestigde zich, werd
predikant en later ook Kirchenrat [de] en inspecteur van Parkstein en Weiden.
Hij stierf in 1684 als Superintendent in Weiden. Hij schreef theologische
verdragen, preken en hymnen. "Liebster Jesu, wir sind hier" werd
populair, ook in vertalingen. "Liebster Jesu, wir sind hier", hymne
EG 161, melodie van Johann Rudolph Ahle, 1664, uitgegeven door Wolfgang Carl
Briegel in 1687.
Tobias Clausnitzer
Wolfgang Carl Briegel (21 mei 1626, Königsberg, Beieren – 19
november 1712, Darmstadt, Duitsland) was een Duitse organist, leraar en
componist. Als jongen was hij student in Neurenberg en zong hij in het koor van
de Frauenkirche. Later studeerde hij aan de Universiteit van Altdorf en werd
organist van de St. Johanniskerk en leraar aan een gymnasium in Schweinfurt. In
1650 benoemde hertog Ernst de Vrome hem aan zijn hof in Gotha als cantor en
muziekleraar voor zijn familie, en hij klom uiteindelijk op tot kapelmeester.
Hij werd bekend door zijn werk in Gotha, en daar maakte hij kennis met Johann
Rudolph Ahle en leden van de familie Bach. De oudste dochter van hertog Ernst,
de vrouw van landgraaf Lodewijk VI van Hessen-Darmstadt, riep Briegel in 1671
naar Darmstadt als kapelmeester. Hij bleef deze functie bekleden tot aan zijn
dood, maar in zijn latere jaren werd hij bijgestaan door Christoph Graupner en Ernst Christian Hesse.
Briegel was productief in zijn geestelijke muziekproductie en voltooide 24
gepubliceerde bundels tussen 1654 en 1709. Hij schreef ook verschillende
"gelegenheids"stukken en enkele wereldlijke werken. Hij trok de
aandacht met de publicatie van zijn Evangelische Gespräch, een reeks
dialoogcantates voor het liturgische jaar in verschillende vormen, bestaande
uit solo's, koren en koralen. Een andere reeks van zijn werken, de
Evangelischer Blumengarten, is een groep motetten en meditatieve koorliederen.
Tot zijn sololiederen behoren zettingen van odes van Andreas Gryphius,
misschien wel de enige reeks Duitse barokliederen die als een cyclus kan worden
beschouwd. In Darmstadt produceerde hij verschillende toneelwerken, maar geen
van die muziek is bewaard gebleven. Zijn schrijfwerk voor stemmen is helder en
welsprekend, en zijn contrapuntische koren zijn directe voorlopers van die van
Bach. Zijn muziek geniet een buitengewoon brede verspreiding in heel Duitsland
en in Scandinavië, maar wordt zelden buiten Europa gehoord.
Wolfgang Carl Briegel
Geen opmerkingen:
Een reactie posten